Zabytki
Pałacyk Myśliwski w Tarnowie Jeziernym
Historia tego miejsca sięga początków XIII wieku. To właśnie z tego okresu pochodzą pierwsze wzmianki o miejscowości Tarnów. Czas powstania kasztelani i budowy grodu nie jest znany. Powszechnie przyjmuje się, że nastąpiło to w końcu XIII wieku. Zespół obronny składał się z grodu wzniesionego na usypanym stożku o wysokości ok. 12 m, otoczonym fosą oraz umocnionego podgrodzia.
Pod koniec XIV wieku Tarnów został nadany rodowi Rechenbergów, którzy to za zgodą księcia legnickiego rozpoczęli budowę twierdzy o konstrukcji drewniano – ziemnej. Warownia ta uległa zniszczeniu w XV wieku. W miejscu dawnej warowni w 1624 roku Baron Hans von Schönaich wybudował renesansowy dworek myśliwski. Założony został na planie nieregularnego ośmioboku z dziedzińcem w środku. Jego nietypowy kształt spowodowany był ukształtowaniem terenu.
Pierwsza budowla wzniesiona została w 1624 roku na średniowiecznym grodzisku, które w XII wieku było siedzibą kasztelanii, wymienionej w źródłach z czasów Bolesława Krzywoustego. Opiekę nad warownią pełniło księstwo głogowskie. Pałacyk Myśliwski wybudowano z inicjatywy barona Hansa von Schönaicha na istniejącym grodzisku stożkowym.
Pałacyk, jaki znamy obecnie, jest murowany z cegły i kamienia polnego, parterowy częściowo podpiwniczony, założony na planie wydłużonego nieco ośmioboku z prostokątnym dziedzińczykiem pośrodku. Dawniej otwarty, obecnie nakryty szklanym zadaszeniem dziedziniec łączy się arkadowo z obiegającym go korytarzem. Fasada, na której znajduje się wejście główne zwrócona jest na południe. Nad wejściem znajduje się płyta kamienna z dwoma kartuszami herbowymi.
W 1936 roku właścicielami dworu byli baronowie von Haugwitz ze Sławy. Dworek był wielokrotnie przebudowywany, a obecny wygląd zawdzięcza pracom prowadzonym w końcu XIX wieku oraz działaniom remontowym z lat 1981-1984. W XX wieku dworek często zmieniał swoich właścicieli, by ostatecznie trafić w ręce Gminy Sława. Aktualnie opiekę nad Pałacykiem Myśliwskim sprawuje Zespół Szkół Ponadpodstawowych w Sławie i pełni on funkcję hotelowo-wypoczynkową.
Kościół pw. Miłosierdzia Bożego w Sławie
Świątynia, którą dziś znamy jako kościół filialny pw. Miłosierdzia Bożego, ma długą historię. Została wzniesiona w latach 1834–1836 jako zbór ewangelicki pw. Trójcy Świętej według projektu wybitnego architekta Karla Friedricha Schinkla.
Po wojnie budynek służył jako magazyn, w ręce sławskiej parafii został przekazany w 1991 r. Utrzymany w stylu późnoklasycystycznym, wyróżnia się prostą, elegancką bryłą z cegły, z wieżą od zachodniej strony, założony na planie wydłużonego prostokąta. Wnętrze otaczają drewniane empory wspierane na słupach, a sufit zdobi dekoracja nawiązująca do kasetonów.
Nad ołtarzem znajduje się drewniana rzeźba Chrystusa Miłosiernego, autorstwa rzeźbiarza Mirosława Pateckiego. Warto wspomnieć, że obraz Matki Boskiej Rokitniańskiej i św. Józefa pochodzą z ostatnich lat, gdy świątynia stała się katolicką.
